piorunująca wycieczka

Środa, 22 maja 2013 · dodano: 22.05.2013 | Komentarze 2

dosłownie...
lekko coś przeze mnie przepłynęło podczas przeczekiwania burzy na przystanku w Nowostawach:( przez buty SPD z metalowymi blokami pewnie; głupie uczucie jak z lekka stopę popieści więcej niż kilka tysięcy V. Amperów na szczęście homeopatyczne ilości, ale to jednak mało przyjemne...i tak z zaskoczenia...
Zaskoczenia burzą w sumie może i nie było, bo:

Henryków, horyzont burzliwy © sandman

widać co się dzieje na horyzoncie; no ale wiatr niby sprzyja, więc może się uda;)
Widzę, że największe chmurzyska mijam bokiem; radość jest wielka;)

Ciemne te chmurki po prawicy © sandman

Z DW704 odbijam na Dmosin; za plecami czarno i zaczyna błyskać:

Zawady, błyska za plecami © sandman

W Zawadach odbijam na Grodzisk; teraz burzę mam po lewej stronie; póki co wszystko zgodnie z planem;)

Nad wiatrakami w Kobylinie niezła burza © sandman

Na horyzoncie pada © sandman

W Dmosinie zatrzymuję się na ułamek minutki pstryknąć fotkę zdewastowanych ekranów na moście autostradowym nad rzeką Mrogą. Podczas wypadku kilku aut TIR spadł z mostu; na szczęście nikomu nic się nie stało poważniejszego.

Most Autostradowy nad Mrogą w Dmosinie, po wypadku TIRa kilka dni wcześniej © sandman

Pod Szczecinem znikają resztki słonka; wiatr przybiera na sile znacznie; na szczęście boczny, choć przez to goni trochę ku mnie ciemniejsze chmurki:( Tętno rośnie, ale nogi zapodają żywo:) Mijam kolarza na szosówce; też ma radosną twarz, rzuca coś optymistycznego, ale do końca nie przyswoiłem co, przez ten wiatr w uszach.
Docieram do Nowostawów, prawie pod kolejny wiadukt nad A2. Zaczyna kropić coraz mocniej:( Nauczony doświadczeniem ostatniej wycieczki w niepewną pogodę, postanawiam przeczekać deszczyk w suchym miejscu. Akurat przy krzyżówce stoi pewnie już nieużywana, blaszana, acz dosyć solidna , wiata przystanku PKS:) Korzystam więc z okazji i parkuję pod zadaszeniem. Po chwili zaczyna lać dosyć okrutnie. Siedzę sobie w suchym i cieszę się ze słuszności podjętej decyzji... gdy wtem przez moje stopy, a szczególnie stopę prawą przepływa niezbyt sympatyczny impuls wysokonapięciowy:(
Zaskoczenie totalne! Momentalnie podrywam stopy do góry; wyłączam całą elektronikę emitującą fale elektromagnetyczne, GPSa, pulsometr; nawet opaskę ściągam z cycków. Nogi na ławeczkę i tak siedzę kilka/naście minut w ciszy oszczędzając cieplo... w ciszy, bo baterie w mp3 padły kilkadziesiąt minut wcześniej... w ciszy gradu uderzającego o metalowy dach blaszaka...
szkoda, że nie przełączyłem telefonu w tryb offline, tylko wyłączyłem całkowicie:(

Przeczekuję burzę pod przystankiem w Nowostawach © sandman

Schron przeciwburzowy, rażący piorunami, nowostawy © sandman

Po burzy, nad Dmosinem nadal ciemno © sandman

Po burzy wychodzi słońce; telefon do domu, jak tam sytuacja wygląda, odpalam ponownie elektronikę i pocinam dalej do domku. Nawet lekka tęcza się zarysowała; ale już się nie zatrzymywałem. Nie ma co kusić losu poraz kolejny;)
Kolejna 50tka z przygodami;)